OOC: Here you go, solo RP in ancient Greek. Don't expect some Homeric lyrism though, this is the style of a five years old.
BIC: Ἃμα ἑῳ ἡ Χιαρα ἀναβαινει ἀνα την ὀδον και φερει τον αυτον ξιφον. Βουλεται καθευδειν, μαλα γαρ καμνει, ἀλλα χρη φυλαττειν τας του στρατοπεδου πυλας. ὁ ἀνισχοντα ἡλιος καλος ἐστιν, τα δενδρα τῷ ἀνεμῷ κῑνουσιν. Τελος δε ἀφικνεται εἰς τον του ὀρου ἀκρον. "Χαιρε, ὦ Πελευ," λεγει και καθιζει ὑπο το τῃ Θαλιᾳ δενδρον. Δεῖ χαιρειν τον Πελεα, δεινος γαρ δυναται εισιν και ἡ Χιαρα οὐ βουλεται τουτο τημερον. Μενει πολλυν χρονον θεωρειν προς τους λοφους, ἐπειτα δε ἀνισταται και κινεῖ μετα τον αὐτον ξιφον. Τελος δε ἡ βλεπει προς τον οὐρανον και κλεισᾳ τους ὀφθαλμους. "Μᾶλλον καμνω τους του Ὑπνου παῖδας," στεναζει και κεισθαι. "Ἐπει πρῶτον ἐπανερχομαι, καθευσω." Ξθες, μετα τον δειπνον, ἐβη προς το ἀστυ και ἐπιε πολλυν οἰνον μετα τους αὐτους φιλους. Τημερον οὔν νοσει την κεφαλην. "Μισεω τους του Διονυσου παῖδας. Τεθνηκα."
BIC: Ἃμα ἑῳ ἡ Χιαρα ἀναβαινει ἀνα την ὀδον και φερει τον αυτον ξιφον. Βουλεται καθευδειν, μαλα γαρ καμνει, ἀλλα χρη φυλαττειν τας του στρατοπεδου πυλας. ὁ ἀνισχοντα ἡλιος καλος ἐστιν, τα δενδρα τῷ ἀνεμῷ κῑνουσιν. Τελος δε ἀφικνεται εἰς τον του ὀρου ἀκρον. "Χαιρε, ὦ Πελευ," λεγει και καθιζει ὑπο το τῃ Θαλιᾳ δενδρον. Δεῖ χαιρειν τον Πελεα, δεινος γαρ δυναται εισιν και ἡ Χιαρα οὐ βουλεται τουτο τημερον. Μενει πολλυν χρονον θεωρειν προς τους λοφους, ἐπειτα δε ἀνισταται και κινεῖ μετα τον αὐτον ξιφον. Τελος δε ἡ βλεπει προς τον οὐρανον και κλεισᾳ τους ὀφθαλμους. "Μᾶλλον καμνω τους του Ὑπνου παῖδας," στεναζει και κεισθαι. "Ἐπει πρῶτον ἐπανερχομαι, καθευσω." Ξθες, μετα τον δειπνον, ἐβη προς το ἀστυ και ἐπιε πολλυν οἰνον μετα τους αὐτους φιλους. Τημερον οὔν νοσει την κεφαλην. "Μισεω τους του Διονυσου παῖδας. Τεθνηκα."